Ik zal een fabel opnieuw vertellen1. Ik
volg de tradities2. Er
waren eens drie vrienden: Krekel, Kikker en
Muskiet. Zij gingen overal samen naar toe;
zij deden alles samen.
Op een dag zei Kikker: "Als het water in
de rivier terugkeert, zal men misschien een
karper vangen. Laat ons een visnet oppikken
en opzoek gaan". Muskiet zei: "Ja, laten we
gaan! Ik ben er zeker van dat er veel zijn".
Krekel zei: "Kom, laten we gaan, we zullen
krijgen en niet ontberen".
Zij gingen samen verder. Zij zeiden dat
iemand niet voor de ander zou moeten gaan,
omdat anders (letterlijk staat er: het is
aldus dat) al hun vriendschap beschadigd zal
worden. Zij bereikten de oever van het
water. Kikker zei: "Oké, Krekel. Het is
waar, we zijn gekomen om te vissen, maar
mijn gezichtvermogen moet voor ons waken en
kijken tot het water diep is; daarna tot er
karpers zijn. Zolang zij er niet zijn, tot
dan laten ergens anders naar toe gaan. Tot
het water diep is, tot dan laat ons daar
naar toe gaan".
Vragen:
a) Wat zijn
de namen van de drie vrienden?
b) Wat gaan
ze met het visnet doen?
1 "ay jandi-jandi" is hier
door mij vertaald met "ik zal een fabel opnieuw
vertellen". Het woord "jandi"
betekent een fabel vertellen; het dubbelen
van een werkwoord geeft meestal het idee
weer van het herhalen van de actie (zie Les
18). Sandra Bornand geeft in haar
proefschrift een iets afwijkende
openingszin bij het vertellen van een fabel
over een haas en een hyena: "ay jandey
jandey" (blz. 85). Dit vertaald zij met "mes
contes mes contes" (mijn
verhalen/fabels, mijn verhalen/fabels). In
een voetnoot meldt ze dat een van haar
informanten een andere inleiding voorstelt:
"ay jandey ay jandey", volgens
diezelfde informante te vertalen met "je
conte je conte" (ik vertel, ik
vertel).
2 "ay naamey-naamey" is
hier door mij vertaald met "ik volg de
tradities". Die vertaling is onzeker en is
gebaseerd op de betekenis van het woord "naamu"
(cultuur, gewoonte, traditie). In haar
proefschrift meldt Sandra Bornand (pagina
85, voetnoot 2) dat deze uitdrukking door
sommige vertaald wordt met "mes
traditions mes traditions" (mijn
tradities, mijn tradities). Dit zinnetje
wordt echter, in de context van Bornand,
niet door de verteller uitgesproken, maar
door het publiek. Daarom wordt het door
anderen wel vertaald met "je
réponds je réponds" (ik antwoord, ik
antwoord), als reactie op het "je
conte je conte" (zie voetnoot 1
hiervoor). |